در وجود من و تو، تمام آن صفاتی که به خداوند نسبت می دهیم هست، کافیه بذرهاش رو رشد بدیم تا به ثمر بشینند و انسانی متعالی شویم ؛ و فضاهای ارتباطی ما ، بهترین فرصت ها برای رشد این بذرهاست. طاهره عبادی ( کوچ رشد و تعالی فردی)
آخرین نوشته ها
اگر می خواهی سریع بروی تنها برو ،اگر می خواهی راه دور بروی با دیگران برو (ضرب المثل افریقایی)
منتشر شده توسط نسیم کرباسیشهود جزء جهان ناشناخته شده هاست، مستقیماً قابل مشاهده نیست ولی اثراتش را می توان مشاهده کرد، مثل بادی که در میان برگ های درختان می وزد. و ما آنرا نمی بینیم.شهود حس ششم است.نسبت به شهود باید گشوده باشیم و به آن اعتماد کنیم.شهود با یک احساس یا مشاهده چیزی آغاز می شود.به نظرم چیزی اینجا غلط است .... ولی کوچ سریع نباید سراغ تفسیر برود.اجازه می دهیم مراجع خودش نتیجه گیری کند و..........
منتشر شده توسط مرتضی آریایی فرکوچینگ یعنی:
• حضور در لحظه و نه داشتن برنامه از پیش تعیین شده برای جلسات
• توجه کردن، نه هدایت کردن
• کنجکاو بودن، نه دانای کل بودن
• حمایت کردن، نه نجات دادن
• برانگیختن، نه مجبور کردن
• نظم داشتن، نه مقررات خشک و متعصبانه
نسرین شاعرزاده-کوچ روابط عاطفی
کوچینگ از افرادی که آماه اند کنترل زندگی شان را بدست بگیرند ، حمایت و پشتیبانی می کند.
منتشر شده توسط منیژه عزتیپرسشهای آگاهانه و هدفمند، اندکی سکوت و درنگ، سفر آغاز می شود...تا عمق جان...برای کشف سرزمینهای ناشناخته وجودت....این است معجزه کوچینگ
منتشر شده توسط بانو احسانی در مدتی که با کوچینگ زندگی کردم فهمیدم کوچینگ مهار نشدنی ست آنقدر که مرا را با خود می برد بدون آنکه مقاومتی کنم.
گاهی، یک سوال ،یک نکته و یا کمی تامل زندگی ما را دگرگون می کند.گاهی به خودمون فرصت سکوت و کمی تفکر را بدهیم.
منتشر شده توسط شادی نیشابوریبزرگترن دوستت خودتی و بزرگترین دشمنت، خودت.
منتشر شده توسط رویا کارخانهگفتگوهای غیر سازنده در جلسات کوچینگ متوقف کننده ، بازدارنده یا منحرف کننده پیشرفت جلسه هستند.ناله کردن ، شکایت مراجع ؛ فقط هدر دادن زمان جلسه کوچینگ است سرزنش دیگران وقت و انرژی جلسه را می گیرد اما هیچ چیز را برای بهبود تغییر نمی دهد.پرگویی و گفتگوهای غیر هدفمند کوچ سبب حواس پرتی مراجع می شود.به عنوان یک کوچ باید به گفتگوهای سازنده تمرکز کرد.کوچ باید متوجه گفتگوهای غیر سازنده باشد تا اثربخشی خود را بهبود بخشد....
منتشر شده توسط مرتضی آریایی فر