اگرچه كه محوريت جلسات كوچينگ بر خواست مراجع است. ولي كوچينگ فرايندي است كه در آن كوچ و مراجع توامان از آگاهي و عملگرايي خودشان و يكديگر بهره مند مي شوند.
بپذيريم كه هر مراجع فردي است با ويژگي هاي خاص احساسي، رفتاري، باورها، علايق و ارزش هايي كه منحصر به فردست. پس به عنوان كوچ بايد به درك مشابهي نسبت به موضوعات مورد نظرش برسيم.
چرا كوچ ممكن است از "نمي دانم" مراجع بترسد؟ شايد كوچ به دنبال تشخيص مشكل مراجع يا ارائه راهكار بر اساس پيش فرض هاي خودش است و نگران است كه نتواند حلقه مفقوده ذهن شلوغ اورا پيدا كند.
در بعضي مواقع مراجع به صراحت راهكار مسئله خود را ميداند ولي به خاطر گره هاي ذهني درانجام آن راهكار تعلل مي ورزد و لذا كار كوچ كمك به بازگشايي آن گره هاي ذهني مراجع مي باشد.
شايد يكي از دلايل مهمي كه مراجع به سراغ كوچ مياد اين باشه كه با سوالات كوچ و فكركردن به موضوع از زوايه ديد شخصي ديگر، از تصميم و راهكار ذهن خودش اطمينان حاصل كنه.